Uwielbiam oglądać filmy, zwłaszcza takie, które pozostają w mojej pamięci na zawsze. Są wśród nich pozycje, których nie da się oglądać bez paczki chusteczek higienicznych i o nich jest dzisiejszy wpis.
Dramat o psiej wierności. Poznajemy w nim profesora, który wracając pewnego dnia z pracy, spotyka puchatego rozkosznego szczeniaka rasy Akita inu. W miarę upływu czasu zawiązuje się pomiędzy nimi wielka przyjaźń. Każdego dnia Hachiko odprowadza mężczyznę na pociąg i czeka na stacji na jego powrót. Po pewnym czasie profesor umiera, ale pies zachowuje swój rytuał i każdego dnia przez kilka lat wyczekuje powrotu swojego pana. Nie wie, że nie ma już na kogo czekać. Piękny i przejmujący obraz czystej miłości zwierzęcia do człowieka.
Ten film dał mi bardzo dużo do myślenia. Jego akcja rozgrywa się w czasie II Wojny Światowej. Poznajmy dwóch chłopców: Bruno, syna komendanta obozu zagłady oraz Szmula, Żyda będącego więźniem tego obozu. Chłopców dzieli ogrodzenie, ale nie przeszkadza im ono w nawiązaniu przyjaźni. Dla nich nie istnieją podziały społeczne a cały świat wydaje się wielkim placem zabaw. Nie rozumieją tego, co się wokół nich dzieje. Pewnego dnia Bruno przedostaje się do obozu, w którym więźniowie prowadzeni są do komór gazowych i zostaje wzięty za jednego z nich...
Wzruszający film o czarnoskórym więźniu skazanym za zbrodnię, której nie popełnił. Poznajmy go jako człowieka pełnego niezwykłych zdolności, które potrafią wyleczyć nieuleczalne choroby lub przywrócić zmarłego do życia. Film trzyma w ciągłym napięciu i cały czas dzieje się coś ciekawego. Nie sposób się nudzić. Widziałam go kilka razy i za każdym razem nie umiałam się powstrzymać od łez.
Podczas 21 urodzin, bohater dowiaduje się, że może podróżować w czasie, zmieniać swoją przeszłość i wpływać na przyszłość. Dla niego najważniejsze staje się znalezienie Miłości swojego życia. Oczywiście takową znajduje i robi wszystko, by dziewczyna się w nim zakochała. Później śledzimy ich dalsze losy i zmianę jaka zachodzi w bohaterze. Jego dar pozwala mu wracać do wydarzeń z przeszłości i przeżywać je na nowo.
To taki film, w którym na zmianę się płacze lub śmieje. Na pewno nie da się przejść koło niego bez emocji. Jego przesłanie brzmi: Żyj tak, jak gdyby jutra miało nie być i celebruj każdą chwilę.
5. "Nietykalni"
To taki film, w którym na zmianę się płacze lub śmieje. Na pewno nie da się przejść koło niego bez emocji. Jego przesłanie brzmi: Żyj tak, jak gdyby jutra miało nie być i celebruj każdą chwilę.
W filmie poznajmy sparaliżowanego milionera, który zatrudnia do pomocy młodego mężczyznę. Każdy z nich pochodzi z innego środowiska i początkowo wydawałoby się, że taka współpraca nie może się udać. Jednak pomiędzy nimi zawiązuje się prawdziwa przyjaźń. Dopiero razem mogą robić wszystko, być nietykalni, a świat przestaje stawiać im granice. Ich przygody dostarczają wielu wrażeń, wywoływały u mnie śmiech i łzy.
6. "Strasznie głośno, niesamowicie blisko"
Dramat opowiadający historię chłopca Oskara, który stracił tatę podczas zamachu na World Trade Center.
Oskar był bardzo związany ze swoim ojcem, razem rozwiązywali zagadki i uczestniczyli w misjach. Po śmierci taty, chłopiec znajduje klucz i próbuje odszukać pasujący do niego zamek. Wierzy, że ojciec zostawił mu go jako wskazówkę w kolejnej misji. Oskar widzi cel i do niego podąża. Przemierza Nowy Jork pieszo, poznaje wiele nowych osób, którym również przydarzyły się tragedie. Film kończy się nieoczekiwanie, a sam klucz faktycznie okazuje się ważny, ale dla kogoś innego.
Pierwszy raz nie dałam rady obejrzeć do końca, po prostu ryczałam jak bóbr i nic nie widziałam przez łzy. Musiałam dojrzeć emocjonalnie do niego.
Oskar był bardzo związany ze swoim ojcem, razem rozwiązywali zagadki i uczestniczyli w misjach. Po śmierci taty, chłopiec znajduje klucz i próbuje odszukać pasujący do niego zamek. Wierzy, że ojciec zostawił mu go jako wskazówkę w kolejnej misji. Oskar widzi cel i do niego podąża. Przemierza Nowy Jork pieszo, poznaje wiele nowych osób, którym również przydarzyły się tragedie. Film kończy się nieoczekiwanie, a sam klucz faktycznie okazuje się ważny, ale dla kogoś innego.
Pierwszy raz nie dałam rady obejrzeć do końca, po prostu ryczałam jak bóbr i nic nie widziałam przez łzy. Musiałam dojrzeć emocjonalnie do niego.
To historia o przetrwaniu, o sile ludzkiej woli. Bohaterem jest Aron, który weekendy spędza wśród natury, rozkoszując się adrenaliną. Tym razem nie mówi nikomu, gdzie się wybiera, po prostu zabiera plecak i wychodzi z domu. Jednak jeden błąd sprawia, że zostaje uwięziony w skałach, ponieważ jego ręka zostaje przyciśnięta głazem. Przez ponad 5 dni obserwujemy jak zupełnie sam próbuje przetrwać. Film dla ludzi o mocnych nerwach, ponieważ w pewnym momencie pojawia się scena obcinania ręki nożem kieszonkowym...
Co byście dopisali jeszcze do tej listy? Jakie są według Was najlepsze wyciskacze łez?
Zapraszam do dyskusji w komentarzach.
